مقایسه رفتار با كرونا از چین تا ایران
جاوید شو: رایزن فرهنگی ایران در چین درحالی از فرهنگ مقابله مردم چین با ویروس كرونا در مقایسه با ایران و تعطیلی فرهنگ در آن كشور به سبب شیوع این ویروس می گوید كه معتقد می باشد انگار مردم ایران كرونا را شوخی گرفته اند.
عباسعلی وفایی در گفتگو با ایسنا، درباره وضعیت فرهنگی كشور چین و ارتباطات میان ایران و چین از زمان آغاز شیوع ویروس كرونا اظهار نمود: حدودا از وقتی گسترش ویروس كرونا در ووهان چین اتفاق افتاد، از جانب دولت چین تصمیماتی جدی اتخاذ شد. باآنكه این اتفاق نزدیك به بهار سال نو مردم چین بود، اما تصمیم ها منجر به این شد كه خیلی از مراكز علمی و فرهنگی همچون دانشگاه ها، مدارس و مراكز فرهنگی و گردشگری كاملا تعطیل شوند و از كار بازایستند. كار ما هم كه در سفارت در ارتباط با این مراكز بود معطل ماند. حدودا كار فرهنگی در آن كشور در این ایام به صورت صددرصد تعطیل شده بود، چون هیچ گونه ارتباط گیری ای با دانشگاه ها، همایش ها و كارهای علمی دیگر وجود نداشت و تصمیمات دولت مانع از آن شده بود كه این محافل برگزار شوند.
او اضافه كرد: حتی در پكن كه آخرین آمار مبتلایان تا هفته گذشته ۴۰۰ و اندی نفر و تعداد قربانیان دو، سه نفر با جمعیت بالغ بر ۲۰ میلیون نفر بود، اما با این گسترش محدود، همه مراكز علمی و فرهنگی از جانب دولت تعطیل اعلام گردید. این فقط شامل مراكز فرهنگی و علمی نمی شد؛ تمام پاساژها و فروشگاه های بزرگ كه محل تجمع مردمی است، الان هم تعطیل می باشد. به هر روی كارهای فرهنگی ما در آن جا از فعالیت باز ایستاد، چون مخاطبی نداشتیم.
وفایی همینطور بیان نمود: در این مدت مردم چین هم رعایت می كردند؛ گرچه سال نو آنها بود، اما مسافرت نرفتند و در خانه های شان ماندند. آنها معمولا در پارك ها به ورزش و خصوصا به صورت دسته جمعی به ورزش های سنتی می پردازند، اما این فعالیت ها را ادامه ندادند. حتی برای قدم زدن هم در خیابان ها حضور نیافتند و پكن، یك شهر آرام، بدون مراسم و بدون هیچ گونه كار فرهنگی، اقتصادی بود كه از فعالیت بازایستاد و این منجر به این شد كه ویروس در آن جا گسترش پیدا نكند. هم اكنون هرچند آمار مبتلایان و قربانیان فروكش كرده و در بعضی شهرها حتی در مراكز استان ها حدودا گسترش این ویروس به صفر رسیده، اما دانشگاه ها و مدارس همچنان تعطیل می باشد. ما همایش های بین المللی برای اسفندماه داشتیم كه همگی لغو شدند و زمان برگزاری مجددشان هم هنوز مشخص نیست. از هفته گذشته به صورت آنلاین و همینطور آفلاین برخی كلاس های دانشگاه ها برگزار می گردد و به استادان گفته اند كه یك هفته در بین می توانند كلاس های شان را برگزار كنند. آنها با سیستم «وی چت» كه كانال ملی شان است كلاس های شان را برگزار می كنند.
رایزن فرهنگی ایران در چین كه چند روزی است به تهران بازگشته است از وضعیت مقابله مردم ایران با ویروس كرونا در مقایسه با مردم چین چنین اظهار داشت: من در آن جا همكاری مردم چین را با دولت و تصمیمات دولت به عینه مشاهده كردم و دیدم چگونه به تمام مقررات وضع شده تمكین می بخشند و یاری می كنند، گرچه امكان دارد مشكل اقتصادی برای شان پیش بیاید یا درآمدشان كاهش پیدا كند. در سال های گذشته قریب به ۱۳۰ میلیون چینی در سال نو سفر می كردند، اما آنها سال جاری اصلا به سفر نرفتند و در خانه های شان ماندند. تمام رستوران های بزرگ و كوچك خصوصا در پكن تعطیل اعلام گردید و در مدخل ورودی تمام مراكزی كه باآنكه خالی از مردم بود، مثلا برخی مكان های اجتناب ناپذیر مثل بازار میوه و تره بار، همه را چك می كردند و اگر كسی نشانی از ویروس داشت با تماس با اورژانس او را منتقل می كردند. این بسیار جالب بود كه تمام مردم تمكین می كردند. در ایام عادی در غروب والدین فرزندان شان را بیرون می آوردند، اما در این مدت هیچ خبری از این نبود كه كسی زندگی خودش را خارج از خانه بگذراند.
او افزود: هوای پكن همیشه بسیار آلوده و خیابان ها شلوغ بود، اما در این مدت خیابان ها خلوت و هوا سالم شده بود. آن چه من در ایران دیدم این است كه انگار مردم این ویروس را شوخی گرفته اند. قصد ترساندن ندارم، اما اگر همكاری مردم نباشد و دولت تصمیم های بهتری اتخاذ نكند و از تجربه چین در این مقابله استفاده نكند، كشور بیشتر متضرر می شود. من آن جا دیدم كه خیلی از مسؤلان به شهر ووهان رفتند اما هیچ نشانه ای از این كه مبتلا شده باشند در آنها پیدا نشد. اما بعضی از مسؤلان ما مبتلا و گرفتار شدند و این نشان داده است ما حتما نوع مقابله با این ویروس را نمی دانیم، كما این كه نمی بینیم در هیچ كجای چین همان تعداد اندكی هم كه بیرون هستند از ماسك استفاده نكنند، اما هنوز هم پزشكان ما اعتقاد دارند كه نیازی نیست، وقتی چنین باوری وجود دارد، ویروس این طور گسترش پیدا می كند.
وفایی به رعایت نكردن نكات بهداشتی توسط افرادی كه در تهران با مردم در ارتباط هستند اشاره و بیان نمود: من در این چند روز وقتی مقایسه می كنم، همچون رعایت نكردن نكات بهداشتی توسط افراد در فروشگاه های بزرگ را می بینم كه با دستكش خودشان را مصون می دارند اما كارت بانكی را برمی دارند و با این وضع اجناس را به من تحویل می دهند، مثلا شیر و ماستی كه مقرر است در یخچال نگهداری شود، كه با همان دست های آلوده آنها را باركدخوانی می كنند و تحویل می دهند. این منجر به گسترش ویروس می شود و نیاز است در این حوزه ها قدری اندیشه های علمی را به كار بگیریم.
او با بیان این كه چیزی كه مانع از گسترش ویروس در چین شد، خریدهای اینترنتی بود اظهار داشت: معمولا این خریدهای اینترنتی را دم در خانه می آوردند، قفسه هایی را در مجتمع ها تعبیه كرده بودند كه خریدها در آنها گذاشته می شد، دو ساعت می ماند و هوا می خورد و مسؤلان مجتمع وظیفه داشتند هر یك ساعت یك مرتبه ویروس كشی و ضدعفونی كنند، بعد هم تحویل داده می شد و وقتی باردیگر توسط خودمان در فضای آزاد گذاشته می شد به خانه برده می شد. مشاهدات و تجربیاتم در این چند روز بسیار با چین متفاوت است و با این رفتار و نگاه بی گمان نمی گردد بر این ویروس غلبه كرد. باید اهتمام و برخورد منطقی تری برای آن اتخاذ شود و محدودیت هایی برای برخی موارد اعمال شود. حتی ما اجازه نداشتیم بدون تست تب به خانه های خودمان برویم و هیچ كس حتی خویشان درجه یك حق نداشتند به خانه های ما بیایند.
رایزن فرهنگی ایران در چین همینطور درباره احتمال بسته شدن مرزهای چین برای ایرانی ها و وضعیت بازگشت استادان زبان و ادبیات فارسی و دانشجویان به این كشور بیان نمود: آنها تعارف ندارند و طبق مقررات خودشان اقدام می كنند، اما بعید می دانم، روابط علمی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی ما این فرصت را نمی دهد كه در آینده مرزها را ببندند، اما آن چه برای كشور چین خیلی مهم می باشد و حتی برای خودشان هم در اینباره تعارف ندارند سلامت شان است. وقتی ۱۰ روز پیش ووهان از قرنطینه درآمد اگر بعضی از مردم هم كه به سفر رفته بودند بخواهند به شهرهای خودشان برگردند، باید ۱۴ روز در خانه خودشان قرنطینه شوند و اگر هیچ علامتی نداشته باشند می توانند به وضعیت عادی برگردند. هر كس هم به چین برود همین قانون است تا مطمئن شوند كسی حامل ویروس نیست. البته اگر زمانی شیوع فراوانی در ایران پیدا كند امكان دارد برای كوتاه مدت سخت گیری ها بیشتر شود، اما این كه مانع ورود بشوند، نیست.
این استاد زبان و ادبیات فارسی درباره وضعیت زبان و ادبیات فارسی در كشور چین اظهار نمود: خوشبختانه نبض زبان و ادبیات فارسی به نیكی و خوبی می زند. خوشبختانه بین كشورهای مختلف، چین نخستین كشوری است كه از نظر وجود رشته تخصصی زبان و ادبیات فارسی تعدد دارد. قریب ۱۳ دانشگاه رشته زبان و ادبیات فارسی دارند و اغلب دانشگاه های مادر و بزرگ به تربیت دانشجوی زبان و ادبیات فارسی اهتمام دارند. از جهت كمی هم نسبت به قبل توجه ویژه ای به این مساله شده است.
وی در توضیح بیشتر اضافه كرد: قبلا شاید چند یا یك سال در بین، ۱۴ دانشجوی زبان و ادبیات فارسی می گرفتند، اما حالا به علت ارتباطات عمیق و مراودات بیشتر فرهنگی، اقتصادی و سیاسی بسیاری از دانشگاه ها جذب سالانه دارند.
وفایی همینطور به رویكرد مثبت دولت چین نسبت به حضور استادان ایرانی اشاره نمود و اظهار داشت: این امتیاز متمایز از كشورهای دیگر است كه دولت به استادان ایرانی هم حقوق می دهد و هم مسكن استاد را مهیا می كند. در سال های اخیر حضور استادان ایرانی منجر به كیفیت بخشی در آموزش زبان فارسی بوده است. در كنار این، ناشران فعالی وجود دارند كه ظرفیت های بالقوه ای دارند و با شمارگان زیاد كتاب های مربوط به زبان و ادبیات فارسی و تاریخ و فرهنگ ایران را منتشر می كنند. جایگاه ایران از منظر فرهنگی و تاریخی در بین فرهیختگان و دانشجویان چین جایگاه ویژه ای است. خیلی از آثار ادبی و غیرادبی تاریخی ایران در چین با شمارگان زیاد ترجمه و چاپ می شوند و به تازگی یك بسته ۲۳ عنوانی كتاب توسط نشر جهان بین الملل كه سومین ناشر بین المللی جهان است چاپ و عرضه شده است.
منبع: جاوید شو
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب