در مركز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری بررسی شد
بی اختیاری ادراری زنان و کیفیت رابطه جنسی
به گزارش جاوید شو بررسی نوعی عمل جراحی برای درمان بی اختیاری ادراری زنان نشان داد که این نوع جراحی نه تنها عوارضی برای بیمار ایجاد نمی کند؛ بلکه می تواند کیفیت رابطه جنسی فرد را هم افزایش دهد.
دکتر سید فرزاد علامه در گفتگو با ایسنا، در خصوص مساله بی اختیاری ادراری در زنان اظهار داشت: این مساله در زنان، بخصوص خانمهایی که چند مرتبه زایمان داشتند، مشکلی شایع است. شایع ترین نوع بی اختیاری ادراری، بی اختیاری استرسی است که با سرفه، عطسه، خندیدن و بلند کردن بار سنگین ایجاد می شود و در حد چند قطره اتفاق می افتد و از نظر بهداشتی و اجتماعی می تواند برای فرد مشکل ایجاد نماید.
پژوهشگر مرکز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که اخیراً مطالعه ای با مبحث بی اختیاری ادراری در زنان منتشر نموده است، اظهار داشت: نوع دیگری از بی اختیاری، بی اختیاری فوریتی است که فرد ناگهان احساس ادرار می کند و در زمان رساندن خود به سرویس بهداشتی، امکان دارد گرفتار بی اختیاری شود. این دو نوع، شایع بی اختیاری ادراری در خانم ها هستند که نوع اول شیوع بیشتری دارد و در زمان میان سالی و پیری، نوع دوم شیوع بیشتری دارد. بسیاری اوقات این دو نوع بی اختیاری ادراری با هم بروز پیدا می کند.
وی اضافه کرد: برای درمان بی اختیاری استرسی چند درمان وجود دارد: درمان ابتدایی تغییر سبک زندگی، کاهش مصرف مایعات، پیشگیری از پرشدن مثانه و کوتاه کردن فواصل بین دستشویی رفتن و کاهش مصرف موادی که سبب تحریک مثانه می شود، مانند کافئین، اسیدها و... است.
علامه افزود: قدم بعدی استفاده از فیزیوتراپی های کف لگن شامل ورزش ها و استفاده از وسایلی مانند بیوفیدبک است که سبب تقویت عضلات کف لگن و درمان بی اختیاری ادراری می شود. استفاده از داروها هم روش دیگری برای بهبود این مشکل است که تنها یک دارو را میتوان برای آن تجویز کرد.
وی اضافه کرد: در صورتیکه این اقدامات شکست بخورد، قدم نهایی جراحی است. جراحی های کم تر تهاجمی و جراحی های باز و با برش بزرگ تر برای درمان این مشکل وجود دارد. استفاده از «مش های سنتتیک» یکی از جراحی های کم تر تهاجمی هستند که موفقیت بالای ۹۵-۹۶ درصد دارند. برای درمان بی اختیاری، قدم به قدم از روش های مختلف استفاده می شود در صورتیکه در هر مرحله شکست داشته باشیم به مرحله بعد می رویم. با عمل جراحی تقریباً تمامی بیماران بهبود پیدا می کنند.
استادیار جراحی کلیه و مجاری ادراری تناسلی با اشاره به علت انجام مطالعه در مورد بی اختیاری ادارای افزود: در جراحی های افتادگی های ارگان های لگنی، مثل افتادگی مثانه گاهی اوقات از «مش های سنتتیک یا صناعی» استفاده می شود تا افتادگی را به سمت بالا هل بدهند تا افتادگی عود بیشتری پیدا نکند. مطالعات اخیر نشان داده بود که مش هایی که در این اعمال جراحی استفاده می شوند، فرد را گرفتار عوارضی می کند که این عوارض سبب اختلال در کیفیت زندگی فرد می شود. این عوارض می تواند در فعالیتهای جنسی نمود پیدا کند و امکان دارد سبب دردهای لگنی و یا جابه جا شدن مش، خروج از واژن و یا ورود به مجرای ادراری و مشکلات ادراری شود. برای همین استفاده از این مش ها کم تر شده و پزشکان آنها را کنار می گذارند.
وی افزود: این نگرانی وجود داشت که استفاده از این مش ها برای درمان بی اختیاری ادراری، چنین عوارضی را هم ایجاد نماید. بنابراین در سالهای اخیر توجه پژوهشگران به بررسی عوارض این درمان ها بیشتر شده است. ما هم در بیمارانمان این مورد را بررسی کردیم و فعالیت جنسی این بیماران را قبل و پس از تعبیه مش ها، ارزیابی کردیم.
عضو هیئت علمی گروه اورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مورد شیوه انجام این تحقیق توضیح داد: ما جهت بررسی این مورد از پرسش نامه استاندارد استفاده کردیم و به مدت شش ماه پیگیری انجام دادیم و بیماران قبل از عمل و شش ماه بعد از عمل پرسش نامه را پر کردند. دلیل وقفه شش ماهه این بود که مدتی از عمل بگذرد تا بیمار فعالیت جنسی اش را آغاز کند و عوارض میان مدت مش ها مشخص شوند.
وی ضمن اشاره به نتایج به دست آمده از این مطالعه، افزود: در این بررسی مشاهده کردیم که موفقیت این عمل مانند مطالعاتی که پیش از این انجام شده، بالا است و تمام بیماران بعد از جراحی تعبیه مش، بی اختیاری ادراری نداشتند و به صورت کامل بهبود یافته بودند.
علامه در ادامه تشریح کرد: بیماران گرفتار بی اختیاری ادراری، از نظر کیفیت رابطه جنسی گرفتار مشکل هستند؛ چون که در هنگام رابطه جنسی این ترس را دارند که گرفتار بی اختیاری شوند و یا بوی ادرار وجود داشته باشد. همینطور ادراری که از فرد خارج می شود، می تواند سبب تغییرات بافتی و ایجاد خشکی و التهاب شود و کیفیت رابطه را کم تر کند.
وی تصریح کرد: بررسی های این مطالعه نشان داد که کیفیت رابطه جنسی افراد شش ماه بعد از عمل جراحی افزوده می شود. همینطور بعد از این عمل جراحی عوارض جدی به وجود نیامد و جابه جایی مش ها اتفاق نیفتاده است.
این پژوهشگر اضافه کرد: از بین ۴۱ بیمار بررسی شده، تنها در دو بیمار درد جدید در ناحیه لگن به وجود آمده بود که به قول آنها، این درد قابل تحمل بود و کیفیت زندگی آنها را مختل نکرده بود. این افراد از اینکه بی اختیاری ادراری شان بهبود پیدا کرده بود، احساس رضایت داشتند. ما نتیجه گیری کردیم که استفاده از این مش ها برای بی اختیاری ادراری نه تنها عوارض جدی ایجاد نمی کند، بلکه می تواند کیفیت رابطه جنسی را هم بهتر کند.
استادیار جراحی کلیه و مجاری ادراری تناسلی ضمن اشاره به پیشینه این مطالعه اظهار داشت: چون این مورد اخیرا مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته، در ایران مطالعه ای در مورد این شیوه درمان انجام نشده بود ولی تعداد محدودی مطالعه مشابه در جوامع دیگر وجود داشت. البته در مورد میزان موفقیت این عمل جراحی، مطالعات مختلفی انجام شده است ولی در مورد عوارض آن بخصوص مشکلاتی که در رابطه جنسی امکان دارد ایجاد نماید، مطالعات زیادی انجام نشده است.
وی در انتها به این نکته تصریح کرد که مطالعاتی که روی عوارض این مش ها انجام شده، عوارض جدی را گزارش نکرده اند و به نظر می آید نگرانی هایی که در مورد مش هایی که در افتادگی های لگنی استفاده می شود، وجود دارد را نمی توان به این مش ها تعمیم داد و همچنان این مش ها قابلیت استفاده را دارند.
نتایج به دست آمده از این مطالعه به صورت مقاله ای با عنوان «Sexual Function Before and After Mid‑Urethral Sling Procedurefor Stress Urinary Incontinence» در نشریه زنان و مامایی هند (The Journal of Obstetrics and Gynecology of India) انتشار یافته است.
در انجام این مطالعه فرزاد علامه از مرکز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری دانشگاه شهید بهشتی، شهرزاد زاده مدرس از واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آموزشی مهدیه، پرهام پولادگر، سام الهیاری، ملیکا علاءالدینی و ملیحه نصیری پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با یکدیگر مشارکت داشتند.
منبع: javidsho.ir
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب