نتایج پژوهش استاد دانشگاه تهران درباره ی تغییر اقلیم ایران
جاوید شو: عضو هیأت علمی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در پژوهش تازه خود، تحلیلی از پدیده تغییر اقلیم در ایران ارایه داده است.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، نتایج مطالعات دکتر پدرام عطارد، عضو هیأت علمی گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران نشان میدهد در بازه سالهای ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۶ به طور متوسط سالانه ۰.۰۴۴ درجه سانتی گراد بر دمای کشور افزوده شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران درباره ی پدیده تغییر اقلیم و نمودهای آن در کشورمان، اظهار داشت: «تغییر اقلیم، پدیده ای فرامرزی و جهانی است که به یک کشور یا منطقه محدود نمی شود و ایران نیز از آن مستثنا نیست. مطالعات مختلف درباره ی این پدیده که برمبنای داده های تعداد کمی از ایستگاه های هواشناسی کشور انجام شده اند، همگی با اختلاف اندک حاکی از آن هستند که روندهای بارش و دما بطور مدلول داری طی ۳۰ تا ۵۰ سال قبل تغییر کرده اند.»
دکتر عطارد درباره ی پژوهشی که بتازگی با همکاری دکتر شهرام خلیقی سیگارودی، دانشیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران و پژوهشگرانی از دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا و آکادمی علوم چین انجام شده است، توضیح داد: «در این مطالعه، داده های ماهانه دما، بارش و سرعت باد کلیه ایستگاه هواشناسی همدیدبانی کشور (۱۰۴ ایستگاه) که حداقل ۳۰ سال داده قابل اطمینان در فاصله سالهای ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۶ داشتند، جهت بررسی وضعیت تغییرات اقلیمی در ایران مورد استفاده قرار گرفت و بمنظور تعیین مدلول داری شیب خط روند پارامترهای اقلیمی، از آزمون مَن_کِندال (Mann-Kendall) استفاده شد. در فاصله سالهای مذکور، دمای سالانه کشور، ۱۷.۸ درجه سانتیگراد (انحراف معیار: ۵.۴)، بارش سالانه، ۳۳۵ میلیمتر (انحراف معیار: ۳۳۱)، سرعت باد سالانه ۲.۴ متر بر ثانیه (انحراف معیار: ۰.۸) و شاخص خشکی دومارتن ۱۳.۲ ثبت و محاسبه شد. این شاخص خشکی که ۸۶ درصد ایستگاه های کشور (۸۹ ایستگاه) را در اقلیم خشک و نیمه خشک و ۱۱ درصد ایستگاه ها را (۱۲ ایستگاه) را در اقلیم نیمه مرطوب، مرطوب و خیلی مرطوب طبقه بندی کرد، در دامنه ای بین ۱.۷ در بم، یزد و زابل تا ۶۶.۷ در کوهرنگ نوسان داشت. بیشترین و کمترین دمای سالانه به ترتیب در میناب (۲۸.۶ درجه سانتیگراد) و سراب (۸.۷ درجه سانتیگراد) و بیشترین و کمترین بارش سالانه در این بازه زمانی، به ترتیب در انزلی (۱۷۳۰ میلیمتر) و یزد (۵۱ میلیمتر) ثبت گردید.»
به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، این متخصص اکوهیدرولوژی جنگل درباره ی یافته های این پژوهش، اضافه کرد: «در فاصله سالهای ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۶، روندهای سالانه دما، بارش و سرعت باد به ترتیب در ۶۵، ۲۳ و ۶۱ ایستگاه هواشناسی همدیدبانی کشور، بطور مدلول دار کاهشی یا افزایشی بودند. به عبارت دیگر، حدود ۶۰، ۲۰ و ۶۰ درصد ایستگاه های هواشناسی کشور، به ترتیب روند مدلول دار کاهشی یا افزایشی دما، بارش و سرعت باد را تجربه کرده اند. نکته قابل توجه این که در کل کشور، ۶۳ ایستگاه روند دمای افزایشی و ۵۱ ایستگاه نیز روند سرعت باد افزایشی نشان دادند، در صورتیکه فقط ۲۲ ایستگاه روند بارش کاهشی داشتند. این مطالعه همین طور نشان داد طی سالهای ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۶، هر ساله ۰.۰۴۴ درجه سانتیگراد (در دوره ۳۰ ساله: ۱.۳۲ درجه سانتیگراد)، به دمای کشور افزوده شده است. این افزایش سالانه برای سرعت باد، ۰.۰۴۰ متر بر ثانیه (در دوره ۳۰ ساله: ۱.۲ متر بر ثانیه) و کاهش سالانه بارش در سطح کشور، ۱.۴۳۵ میلیمتر (در دوره ۳۰ ساله: ۴۳ میلیمتر) محاسبه شد. داده های هواشناسی نشان می دهند بیشترین نرخ تغییر دمای سالانه در این بازه زمانی در اقلیم نیمه خشک (۰.۰۵۵ درجه سانتیگراد) و کمترین در اقلیم مدیترانه ای کشور (۰.۰۲۹ درجه سانتیگراد) است. اقالیم نیمه خشک و نیمه مرطوب کشور، بیشترین نرخ سرعت باد از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۶ را داشته اند (۱.۳۶ متر بر ثانیه). نرخ افزایش دما در شمال و شمال غرب و نرخ کاهش بارش در غرب کشور بیشتر مشهود است، در صورتیکه نرخ افزایش سرعت باد در سراسر کشور یکنواخت است.»
دکتر عطارد در آخر تاکید کرد: «در مطالعات تغییر اقلیم در کشور عمدتاً بر روندیابی دو پارامتر اقلیمی دما و بارش تاکید می شود و کمتر بر سرعت باد و تغییرات زمانی آن در طولانی مدت پرداخته شده است، این در حالیست که افزایش دما وقتی با افزایش سرعت باد توأم می شود، اثرات بیشتر و شدیدتری بر کارهای کشاورزی، چرخه های هیدرولوژی و دوره های خشکسالی در کشور خواهد گذاشت.»
نتایج این پژوهش بتازگی در نشریه هواشناسی و آب شناسی روسی از طرف انتشارات اشپرینگر انتشار یافته و بوسیله پیوند زیر دست یافتنی است:
Iran’s Changing Climate over the Past 30 Years
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب