در پژوهشگاه تربیت بدنی بررسی شد
تأثیر سیستم آموزش فراگیر بر رشد افراد كم توان ذهنی
جاوید شو: طرح پژوهشی «تأثیر برنامه های آموزش فراگیر در مدارس ابتدایی بر رشد حركتی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دارای كم توانی ذهنی» توسط پژوهشگران پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی انجام شد.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، دکتر علی کاشی «مجری طرح پژوهشی و عضو هیأت علمی پژوهشگاه تربیت بدنی» اظهار داشت: این طرح پژوهشی درباب تأثیر سیستم آموزش فراگیر بر رشد چندجانبه افراد با کم توانی ذهنی انجام شد.
وی اضافه کرد: یکی از سیستم های آموزشی که در سراسر دنیا برای افراد کم توان ذهنی موردتوجه قرارگرفته، سیستم آموزش فراگیر است، این سیستم به ما کمک می نماید، افراد کم توان ذهنی در کنار سایر افراد، مشغول به تحصیل بشوند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه تربیت بدنی اظهار داشت: طرح پژوهشی انجام شده در پژوهشگاه تربیت بدنی نیز در این خصوص انجام شد که بررسی و نتیجه گیری نماییم، آیا دانش آموزانی که گرفتار کم توانی ذهنی خفیف (دانش آموزان مرزی) هستند و وارد مدارس عادی شده اند، رشد آنها بهتر شده و همراه با پیشرفت بوده است و یا بالعکس، با قرار گرفتن در کنار افراد و دانش آموزان سالم، آنها با مشکلاتی مواجه گشته اند و ازنظر رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی، تضعیف شده اند؟
دکتر کاشی اضافه کرد: اما خوشبختانه، نتایج این پژوهش نشان داد که رشد افراد کم توان در ابعاد مختلف، بهبود پیداکرده است.
مجری این طرح پژوهشی اضافه کرد: این کوشش برای از بین بردن انواع تبعیض است؛ برای اینکه هنگامی که شیوه های آموزشی فراگیر اجرا می شود، دانش آموزانی که دارای معلولیت هستند و در مدارس محله خود شرکت می کنند، می توانند خدمات آموزشی را با همسالان بدون معلولیت خود در همان کلاس های آموزش عمومی دریافت نمایند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه تربیت بدنی اظهار داشت: هدف از اجرای این تحقیق نیز مقایسه رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ابتدایی دارای کم توانی ذهنی شاغل به تحصیل در مدارس عادی و مدارس استثنائی بود.
مجری این طرح اظهار داشت: یافته ها و نتایج تحقیق نشان داد رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی در دانش آموزان کم توان ذهنی شاغل به تحصیل در مدارس ابتدایی عادی به شکل معناداری، بهتر از همتایان این دانش آموزان در مدارس استثنائی بود.
کاشی اضافه کرد: تحلیل بیشتر این نتایج نشان داد، رشد حرکتی درشت نسبت به محیط استثنایی خیلی بیشتر از رشد ظریف، تحت تأثیر این محیط آموزشی قرارگرفته است و تأثیر این محیط آموزشی بر خرده مقیاس های رشد حرکتی به ترتیب بر روی هماهنگی دوسویه، تعادل، هماهنگی اندام فوقانی، قدرت، سرعت دویدن و چابکی و سرعت چالاکی، اندام فوقانی بوده است.
وی در رابطه با نتایج این پژوهش اظهار نمود: این نتایج به خوبی نشان داد چنانچه دانش آموزان دارای کم توانی ذهنی در مدارس عادی آموزش ببینند، از جنبه های مختلف رشد بهتری را تجربه می کنند و از این فواید بهره مند خواهند شد.
طبق اعلام روابط عمومی وزارت علوم، این طرح پژوهشی توسط دکتر علی کاشی «استادیار رفتار حرکتی پژوهشگاه تربیت بدنی» و با همکاری زهره شیروانی ها «کارشناس ارشد آموزش تربیت بدنی، دانشگاه تهران و معلم اداره آموزش وپرورش شهر قزوین» و مرضیه کرمی «کارشناس ارشد تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان و معلم اداره آموزش وپرورش کیش»، انجام شده است.
منبع: javidsho.ir
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب