اصلاح چمن های بومی با کمک محققان حوزه کشاورزی
به گزارش جاوید شو، اصلاح چمن های بومی با کمک محققان حوزه کشاورزی با حمایت بنیاد ملی علم ایران رقم خورد.
به گزارش جاوید شو به نقل از معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری، بررسی دقیق محیط زیست و کوشش برای حل چالش های موجود در آن با کمک سایر علوم، از اولویت های محققان و البته بنیاد ملی علم ایران در پشتیبانی از طرح های تحقیقاتی به حساب می آید.
«اثر اشعه گاما بر بهبود خصوصیات چمنی و تحمل به خشکی در بعضی از ژنوتیپ های بومی گراس چمانواش بلند» عنوان طرحی است که رحیم امیری خواه در چارچوب رساله دکتری با راهنمایی نعمت الله اعتمادی شلمزاری به انجام رسانده و بنیاد ملی علم ایران هم از این طرح حمایت کرده است.
امیری خواه که دکتری تخصصی مهندسی کشاورزی - علوم باغبانی - گیاهان زینتی از دانشگاه صنعتی اصفهان دارد، در رابطه با این طرح توضیح داد: افزایش دمای هوای شهرها در سالهای اخیر، به خاطر گرمایش زمین و پدیده جزیره گرمایی است. همین مبحث احتیاج به سطح سبز طبیعی را بیشتر از قبل کرده است چون که فواید حاصل از آن نظیر خنک کردن محیط، بهبود خرداقلیم و افزایش کیفیت هوا، اثرهای مثبت جسمی و روحی بر روی انسان می گذارد.
وی افزود: در کنار نیاز مبرم به فضای سبز و استفاده بیشتر از گیاهان در منظر شهری، بعضی از کشورهای جهان و ازجمله ایران، به علت کمبود شدید منابع آبی، با مشکل گسترش و نگهداری فضاهای سبز شهری رو به رو شده اند. میتوان اظهار داشت که فضاسازی شهری بخصوص چمن کاری یکی از مسائلی است که بعنوان عامل دوسویه از یک سمت بعنوان یک کاهش دهنده فشارهای اجتماعی و آرام بخش برای مردم شهر قلمداد می شود و از طرفی با مصرف سرسام آور آب، تهدیدی برای بحران آب کلان شهر های کشور تبدیل گشته است.
این محقق و پژوهشگر در ادامه اظهار داشت: یکی از عناصر اصلی فضای سبز، گیاهان چمنی هستند که بعنوان مهم ترین گیاه پوششی و زمینه اصلی برای کاشت سایر گیاهان در فضای سبز شناخته شده اند. از گذشته تابحال بذر چمن های موردنیاز فضاهای سبز کشور توسط شرکتهای واردکننده از کشورهای اروپایی تأمین می شود. از سوی دیگر خیلی از گونه های چمنی متداول در فضای سبز به مدیریت قوی برای نگهداری نیاز دارند و حتی امکان دارد تحت شرایط تنش به سرعت از بین بروند.
وی خاطرنشان کرد: شناسایی و بهبود خصوصیات چمنی گراس های بومی که پتانسیل استفاده بعنوان چمن را دارند و جایگزینی آنها به جای گونه های رایج چمن که نیاز آبی زیادی دارند؛ یکی از روش های کاهش احتیاج به آب در فضای سبز شهری است. مهم ترین گراس های بومی شامل گونه های جنس چمانواش، چچم، علف گندمی، سینودون، علف باغ و علف پشمکی هستند که امکان استفاده در فضای سبز بعنوان چمن را دارند.
امیری خواه تاکید کرد: بنابراین جایگزینی چمن های متداول با گراس های بومی متحمل به خشکی یکی از طریق های مهم کاهش مصرف آب در فضای سبز شهری به حساب می آید. با این حال، گونه های بومی چمن از زیبایی مطلوبی برخوردار نیستند و از لحاظ کیفیت ظاهری قابلیت رقابت با گونه های چمن وارداتی را ندارند که استفاده از آنها را با محدودیت روبرو می کند. برای رفع این مشکل استفاده از برنامه های اصلاحی به منظور تولید ارقام پاکوتاه و بافت ریز از ژرم پلاسم های بومی ضروری به نظر می آید. بدین منظور این تحقیق انجام شد تا اصلاحات لازم صورت بگیرد.
وی اضافه کرد: این تحقیق به تولید دانش فنی تهیه پروتکل مناسب به کارگیری روش اصلاح با موتاسیون در بهبود خصوصیات گونه های بومی چمن منجر گردیده است.
امیری خواه تصریح کرد: یکی از چالش های موجود در انجام این طرح، مشکل و معضل کار با گیاهان و بذرها است چون که ممکن بود بذرهای کشت شده، رشد نکنند یا رشد مناسبی از خود نشان ندهند. علاوه بر این داشتن امکانات و تجهیزات برای کشت و بررسی هم از دیگر چالش های موجود در انجام این طرح بود ولی خوشبختانه با وجود همه سختی ها، این تحقیق، نتیجه مطلوبی داشته است.
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب