ابراهیم قنبری مهر هنرمند پیشکسوت موسیقی درگذشت
به گزارش جاوید شو، ابراهیم قنبری مهر سازنده سازهای موسیقی و از شاگردان ابوالحسن صبا، بر اثر کهولت سن و ایست قلبی درگذشت.
به گزارش جاوید شو به نقل از خبرگزاری ایرنا از انجمن موسیقی ایران، استاد ابراهیم قنبری مهر که چندی پیش به کرونا مبتلا شده و در منزل تحت درمان قرار گرفته بود، بامداد امروز-جمعه (۲۱ مرداد) بر اثر کهولت سن و ایست قلبی دارفانی را وداع گفت. این هنرمند دهم مرداد سال جاری تولد ۹۴ سالگی خویش را جشن گرفته بود.
قنبری مهر سازنده سرشناس سازهای موسیقی و از شاگردان ابوالحسن صبا، اتی ین واتلو و سورن آراکلیان متولد دهم مرداد سال ۱۳۰۷ در تهران بود، وی در ۶ سالگی پدرش را از دست داد. بعد از تحصیل تا پنجم ابتدایی برای امرار معاش به کارهای مختلفی همچون نجاری روی آورد. با عنایت به علاقه ای که به موسیقی داشت، بعد از چند سال و زمانی که امکانات فراهم گردید، تصمیم گرفت تا برای یادگیری موسیقی و نوازندگی ویلن نزد ابوالحسن صبا برود.
پس از گذراندن یک دوره نت نویسی و آشنایی با گامهای موسیقی ایرانی و غربی و یادگیری نوازندگی، صبا پیشنهاد ساخت ویلن را به وی می دهد و او را به سورن آراکلیان معرفی می کند تا از اطلاعات و مطالعات نظری وی آگاه شود. قنبری مهر با بهره مندی از راهنمایی های ابوالحسن صبا و سورن آراکلیان به ساخت ویلن پرداخت و سال ۱۳۳۴ کارگاه سازسازی وزارت فرهنگ و هنر را تاُسیس کرد.
وی سال ۱۳۳۹ از جانب اداره هنرهای زیبا برای کارآموزی در کارگاه اتی ین واتلو که در پاریس قرار داشت به فرانسه اعزام شد. قنبری مهر به علت مهارت و تجربه فراوان، مستقیماً به دوره مخصوص تعمیرات که در ارتباط با دوره عالی است، راه پیدا کرد. این هنرمند دوره عالی ساخت ساز را که مدت آن ۲ سال بوده، در مدت ۶ ماه تمام کرده و به ایران بازگشت و به غیر از ساخت ویلن آغاز به ساخت سازهای ایرانی کرد.
قنبری مهر همینطور در سازهای ایرانی تغییراتی ایجاد کرد تا مشکلات این سازها را کمتر یا برطرف کند. همچون این فعالیت ها میتوان به تنظیم فاصله گوشی، ثابت کردن خرک سه تار، تثبیت پرده های تار و سه تار با فلز، تغییر سرپنجه تار و سه تار به قالب گیتار، ایجاد شیار در اطراف دهانه کاسه و نقاره تار، طراحی ساز کروماتیک سنتور، تغییرات در سازهای قانون و کمانچه اشاره نمود.
از دیگر فعالیتهای او، ابداع تکنیکی در تزئین سازها با استفاده از تلفیق ورق برنج و چوب های زینتی معروف به مِهرکاری است که استادان سازنده ساز، نام آنرا از پسوند فامیل قنبری مهر گرفته اند. قنبری مهر در اوایل دهه هفتاد، با اندازه گیری نسبت نوازنده به ساز در نقاشی های ظروف به جای مانده از دوره ساسانی، بربط هایی را مشابه بربط های آن دوره، به دو صورت متفاوت، یکی با صفحه پوستی و دیگری با صفحه چوبی ساخت. او شاگردان بسیاری را در عرصه سازسازی تربیت کرد که هر کدام نقش بسزایی در ارتقای سطح کیفی سازهای ایرانی ایفا کردند.