لزوم توجه به تحقیقات پیشگیرانه در حوزه سلامت
جاوید شو: به گزارش جاوید شو، معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت با اشاره به اینکه محققان از جامعه دور هستند، چون نیروی لازم را برای جمع آوری داده ها ندارند، اظهار داشت: تابحال به تحقیقات پیشگیرانه ورود نشده، ولی باید سیستم ارجاع به مراکز تحقیقاتی وصل شود.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، دکتر پناهی با بیان این مطلب به مدلهای بین المللی در اجرای سیستم ارجاع صحیح در چهار مقوله پیشبینی، پیش گیری، شخصی سازی و مشارکت اشاره و اظهار نمود: حال باید دید یک سیستم ارجاع صحیح چگونه می تواند این مدل را اجرا کند؟ نخستین نکته پیشبینی تهدیدهای سلامت است. یک راه برای پیشبینی صحیح که نتیجه آن با کمترین مداخله بیشترین اثربخشی را داشته باشد، جمع آوری داده های سلامت در سطح جامعه و خانواده است. این روش می تواند درک درستی از سبک زندگی و عوامل ایجادکننده عامل های خطر به دست بدهد.
معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت با اشاره به اینکه امروزه عامل های خطر خیلی از بیماری ها شناسایی شده است، خاطرنشان کرد: اگر عوامل ایجادکننده بیماری ها که در سبک زندگی نهفته است، شناخته شود و سپس با تکنولوژی های نوین مانند هوش مصنوعی، امکان بروز فاکتور خطر و به دنبال آن بیماری پیشبینی شود، تا حد قابل توجهی از بروز بیماری با آموزش هایی جهت اصلاح سطح سبک زندگی جلوگیری می شود.
دکتر پناهی تصریح کرد: بروز خیلی از بیماری ها بخصوص بیماری های واگیردار با علایم اولیه در یک سیستم ارجاع صحیح قابل کشف و ردیابی است.
وی به این سؤال که آیا با یک پزشک عمومی میتوان داده های پیشبینی کننده قابل اعتماد به صورت Big Data تولید کرد؟ پاسخ داد: خیر، باید محققان در تعریف شاخصهای قابل اعتماد و همینطور عرضه یک پلت فرم هوشمند و آنالیز داده ها سهیم باشند و به جای تحقیق در بیمارستان به تحقیق در جامعه روی بیاورند. در واقع یک سیستم ارجاع مبتنی بر داده های هوشمندانه یک سیستم اخطار خواهد بود تا کشور از ورود بیماری ها آگاه شود.
پیش بینی تغییر رفتار مردم
وی به امکان پیشبینی، تغییر رفتار مردم اشاره و اظهار نمود: خیلی از موارد در رابطه با سلامت روان در سطح خانواده ها و حتی نسل های جوان با یکی از سیستم های ارجاع قابل پیشبینی است. شیوع بیماری های روانی در کشور حدود ۳۰ درصد است؛ اگر داده های مورد نیاز پزشک خانواده با هماهنگی مراکز تحقیقاتی تهیه شود، درصد قابل توجهی از بیماری های روانی قابل پیشگیری است. بعنوان مثال استرس های مزمن که در سن جوانی آغاز می شود، اگر داده های آن جمع آوری شود، با کمترین هزینه میتوان مداخله و بار بیماری های متعاقب آنرا کم کرد.
ضرورت تحقیقات پیشگیرانه
دکتر پناهی همینطور به مبحث پیشگیری اشاره و خاطرنشان کرد: تحقیقات پیشگیرانه یعنی کشف یک پدیده و به دنبال آن پیدا کردن یک بیومارکر معتبر. تابحال به این قسمت ورود نشده، ولی باید سیستم ارجاع به مراکز تحقیقاتی وصل شود. هم اکنون کوهورت های مختلفی در سطح بیمارستان ها فعال می باشند، در حالیکه برنامه پزشک خانواده می تواند قوی ترین و جامع ترین کوهورت کشور از نظر بررسی ریسک فاکتورها باشد. نباید بعد از بیماری مبادرت به درمان کرد، باید رصد عامل های خطر بر بروز بیماری ها ارجحیت یابد.
وی با اشاره به اینکه محققان از جامعه دور هستند، چون نیروی لازم را برای جمع آوری داده ها ندارند، اضافه کرد: اگر فعالیتهای پزشکان خانواده و سیستم ارجاع با مراکز تحقیقاتی و زیرساخت های موجود همگرا شوند، نتیجه آن مداخله در تغییر رفتار است، نه در واردات دارو.
شخصی سازی درمان
دکتر پناهی مبحث سوم را شخصی سازی برشمرد و اظهار داشت: آنچه که در مجامع علمی در رابطه با شخصی سازی مطرح است، بیشتر معطوف به درمان های مبتنی بر ژن درمانی و سلول درمانی است؛ اما شخصی سازی در نظام ارجاع بیشتر مفهوم اطلاعات دقیق و صحیح از فرد است که این داده ها برای سطوح مختلف ارجاع در کوتاه ترین زمان ممکن در دسترس قرار گیرد.
وی خاطرنشان کرد: پرونده الکترونیک سلامت فرد باید تمامی اطلاعات لازم و گذشته فرد باشد تا در زمان نیاز جهت تصمیم گیری قابل استفاده باشد.
حلقه گمشده بین مراکز تحقیقاتی و مراکز خدماتی سلامت
دکتر پناهی در ادامه حلقه گمشده میان مراکز تحقیقاتی و مراکز خدماتی سلامت را استفاده از ظرفیت نخبگان عنوان نمود و اضافه کرد: پایگاه های داده های قوی بوجود آمده است، اما تحلیل صحیح که سیاست گذار و مردم بتوانند از آن بهره ببرند تا به امروز میسر نشده و چاره این کار پیش قدم بودن رؤسای دانشگاه ها جهت ارتباط هر چه بیشتر زیرساخت های پژوهش با مراکز عرضه دهنده خدمت است.
وی با اشاره به اینکه تقسیم بندی بیماری ها بر مبنای اطلاعات فردی مانند ژنتیک، سبک زندگی و حتی ارتباطات اجتماعی همچون مواردی است که امروزه دنیا به آن توجه دارد، اظهار نمود: ازاین رو لازم است داده های سلامت برای هر فرد با استانداردهای لازم و با کمترین نقص، جمع آوری و جهت تصمیم سازی توسط مراکز تحقیقاتی دانشگاهی آنالیز شود.
مشارکت جامعه علمی
دکتر پناهی آخرین بخش از مدل سیستم ارجاع را برشمرد و بیان نمود: مشارکت آخرین بخش این مدل است، آنچه امروز همه متفق القول هستند، ضعف در آموزش صحیح و به دنبال آن کاهش مشارکت ذی نفعان در اجرای پروژه پزشک خانواده است. پیش از مشارکت مردم بعنوان خدمت گیرندگان و پزشکان خانواده بعنوان خدمت دهندگان باید به این نکته توجه داشت که مشارکت جامعه علمی در مورد ارزیابی این طرح تا استفاده از داده های منتج از این طرح جهت تصمیم گیری ها چقدر بوده است.
معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت با اشاره به اینکه پروژه های ملی مشارکت بیشتر ایده های نوآورانه را می طلبد، اظهار داشت: کشورمان دارای تنوع های اقلیمی و نژادی است که به دنبال آن عادات غذایی و سبک زندگی متنوعی را در کشور شاهد می باشیم. پیدا کردن عوامل تشدیدکننده عامل های خطر و همینطور بار بیماری ها در مناطق مختلف نیازمند مداخلات مشارکتی است که این امر جز با تحقیقات اثربخش میسر نخواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: پروژه هایی در کشور موفق خواهند شد که در آن رفتار ذی نفعان پیش از هر چیز، تهدیدها و فرصت های ناشی از آن مورد مطالعه قرار گیرد و با عرضه آن بهترین تصمیم گرفته شود.
بنابر اعلام روابط عمومی معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت؛ دکتر پناهی در پاسخ به این سؤال که چگونه با مشارکت در نظام پزشک خانواده بار بیماری کشور و به دنبال آن شاخصهای سلامت را توسعه داد؟ تصریح کرد: با آنالیز داده های جمع شده از سیستم ارجاع و عرضه بازخورد به پزشکان خانواده میتوان در تصحیح خیلی از رفتارهای مردم در حوزه سلامت اقدام نمود. سیستم ارجاع یک قدم مهم جهت حرکت به سمت دانشگاه های نسل ۴ یا همان دانشگاه اجتماعی خواهد بود، به این شرط که تصمیم گیران دانشگاهی به این امر معتقد باشند و برای فعال شدن زیرساخت های تحقیقات در چنین برنامه ای اهتمام کامل بورزند.
منبع: javidsho.ir
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب