در یك مطالعه تاكید شد
نقش مهم دولت ها در پشتیبانی از تنوع فرهنگی جهان
جاوید شو: جاوید شو: پژوهشگران کشور در یک مطالعه جدید، موضوع پشتیبانی از تنوع فرهنگی را در عصری که به عصر جهانی شدن مشهور است، به بوته نقد و بررسی برده اند و نقش مهم سازمان یونسکو و دولت ها را در این خصوص یادآوری کرده اند.
به گزارش جاوید شو به نقل از ایسنا، موضوع تنوع فرهنگی از مهم ترین و شاید پیچیده ترین مباحث در حقوق بین الملل است که هنوز پایانی بر آن متصور نیست و جامعه بین المللی در راه ضابطه مند کردن آن و تعیین مقررات حمایتی مناسب در مورد آن، هنوز در شروع راه است. در همین زمینه منشور ملل متحد و اسناد بین المللی حقوق بشر با تکیه بر برابری انسان ها در برخورداری از حقوق و آزادی های بنیادین و نفی هرگونه تبعیض، در حقیقت اعلام می کنند که تمامی فرهنگ های متنوع جهان باید از احترام برخوردار باشند، تنوع آنها به هیچ دلیلی نباید انکار شود و تمامی انسان ها صرف نظر از تفاوت های فرهنگی که با یکدیگر دارند، از شأن و منزلت یکسان نیز برخوردار می باشند.
به اعتقاد پژوهشگران، حمایت و ارتقای تنوع فرهنگی در سرتاسر جهان بی گمان مدیون کوشش های بیش از سه دهه سازمان آموزشی علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو است. کارهای فرهنگی یونسکو طی سال هایی که از حیات این یگانه نهاد بین المللی فرهنگی در نظام ملل متحد می گذرد، هم از نظر مفهومی و هم از نظر دامنه، گسترش شایان توجهی داشته است. یونسکو که زمانی با اقدام های بین المللی مربوط به حفظ میراث فرهنگی و انتشار مجموعه آثار ادبی برگزیده جهان شهرت یافته بود، حالا با مفاهیمی اساسی تر از حیات بشری یعنی فرهنگ و توسعه پایدار سروکار دارد. توجه به ابعاد فرهنگی توسعه، تاکید و تقویت هویت های فرهنگی، تشویق مشارکت در حیات فرهنگی، پشتیبانی از تنوع فرهنگی و ترویج همکاریهای بین المللی فرهنگی، حفظ میراث فرهنگی بین المللی و حفظ میراث فرهنگی زیر آب از جوانب کارهای فرهنگی یونسکو به شمار می روند.
در یک مطالعه که با همین مضامین توسط پژوهشگرانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد انجام شده است، بحث پشتیبانی از تنوع فرهنگی در عصر جهانی شدن از دیدگاه پژوهشی، بررسی شده است.
آنها در این تحقیق برای پاسخ به پرسش های زیر تلاش نموده اند: اینکه چه ارتباطی میان تنوع فرهنگی و پدیده جهانی شدن وجود دارد و آیا جهانی شدن درحال فرسایش تنوع فرهنگی است یا در امتداد حمایت های سازمان های بین المللی خصوصاً یونسکو و تصویب قواعد الزام آور توسط آنها و با امکاناتی که جهانی شدن با خود به همراه دارد، می توان از آن در راستای ارتقای تنوع فرهنگی استفاده کرد؟
بر طبق این تحقیق که نتایج آنرا فصلنامه «مطالعات حقوق عمومی» وابسته به دانشگاه تهران و انجمن ایرانی حقوق اداری منتشر نموده است، سازمان یونسکو به عنوان بزرگ ترین حامی تنوع فرهنگی در سرتاسر جهان، اعلامیه جهانی تنوع فرهنگی را در سال ۲۰۰۱، کنوانسیون پشتیبانی از میراث فرهنگی غیرمادی در سال ۲۰۰۳ و کنوانسیون حمایت و ارتقای تنوع مظاهر فرهنگی را در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۵ بمنظور پشتیبانی از فرهنگ، میراث فرهنگی ناملموس و تنوع مظاهر فرهنگی مختلف تصویب کرده است.
بگفته ستاره شریفان، محقق و دانش آموخته دکتری حقوق بین الملل واحد نجف آباد دانشگاه آزاد اسلامی و دو همکار دیگرش در این تحقیق، «آن چه تنوع فرهنگی را تهدید می کند، نه اصل پروسه جهانی شدن که شیوه برخورد دولت ها با آنست. به این جهت کوشش های سازمان بین المللی یونسکو در راستای کنترل و ایجاد قوانین حمایتی از کشورهای درحال توسعه می تواند آثار ناخوشایند جهانی شدن را کنترل کند و از امکانات و فناوری های این پدیده بمنظور تقویت فرهنگ های کشورهای درحال توسعه استفاده کند».
این پژوهشگران می گویند: «فرهنگ، روش کلی زندگی مردم از گهواره تا گور است و تنوع فرهنگی بازتاب تکثر و تعامل فرهنگ هایی است که در جهان در کنار یکدیگر زندگی می کنند و به یکدیگر احترام می گذارند. با ورود به عرصه جهانی شدن و ضمن قبول این حقیقت که جهانی شدن، توفیق الزامی است که تمامی ابعاد زندگی بین المللی را فرا گرفته است و تمامی کشورها ناگزیر از همراهی با آن هستند، بالطبع افزون بر مسائل اقتصادی، فرهنگ و تنوع فرهنگی جهان نیز بسیار تحت تأثیر این پدیده قرار گرفته است».
بر این اساس، یونسکو به عنوان مهم ترین مؤسسه تخصصی سازمان ملل متحد که متولی مسائل فرهنگی در حوزه بین المللی است، با تصویب کنوانسیون پشتیبانی از تنوع فرهنگی کمک بزرگی در امتداد پشتیبانی از این تنوع کرده است. البته اینکه کمیسیون تا چه حد در حمایت و ارتقای تنوع فرهنگی جهان توفیق خواهد داشت، امری است که مستلزم گذشت زمان است. با این وجود، روند تصویب کنوانسیون نشان دهنده استقبال فوق العاده زیاد دولت ها و خصوصاً کشورهایی است که فرهنگشان بیش از سایر کشورها در معرض خطر نابودی قرار دارد.
به اعتقاد شریفان و همکارانش، «البته مخالفت تعدادی از کشورهای توسعه یافته با کنوانسیون، امید توفیق آنرا کم می کند. برای اینکه در دنیای امروز، شانس حضور یک فرهنگ در ترکیب فرهنگی جدید دنیا و انتشار آن، به سرمایه گذاری های کلان نیاز دارد که تنها از عهده کشورهای بزرگ بر می آید. بدین جهت بدون همکاری و مساعدت کشورهای توسعه یافته، نیل به این هدف امکان پذیر نیست».
آنها می افزایند: «همچنین کشورهای درحال توسعه نیز باید خودرا باور داشته باشند و اهتمام در تقویت استعدادها و توانمندی های داخلی کشورشان کنند. آنها باید اصلاحات لازم در قوانین و مقررات داخلی به نفع پشتیبانی از مظاهر کالاها و صنایع فرهنگی را ایجاد کنند. در این راستا، دولت ها از تولیدکنندگان داخلی حمایت می کنند و در راستای تشویق و تشویق صادرکنندگان برمی آیند تا بتوانند در این قافله جهانی امکان رقابت با دیگران را داشته باشند».
در جمع بندی که از این تحقیق انجام شده است، پژوهشگران اشاره کرده اند: «می توان گفت جهانی شدن، فرصت ها و تهدیدهایی را با خود به همراه دارد که تمامی کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم می توانند با کمک گرفتن از قواعد حمایتی کنوانسیون های یونسکو از فرصت های آن بهره جویند و با مساعدت سایر کشورها خصوصاً کشورهای توسعه یافته فرهنگ خودرا به جهانیان عرضه کنند و از همه مهم تر از فرهنگ های در معرض خطر نابودی محافظت کنند. بدین جهت کوشش های سازمان بین المللی یونسکو می تواند تاثیرات ناخوشایند جهانی شدن را کنترل کند و در این صورت، جهانی شدن به ارتقاء و تعمیق تنوع فرهنگی منجر خواهد شد».
این پست جاوید شو را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب